Πλαστική στήθους: πολλοί την ταυτίζουμε, λανθασμένα, με την αυξητική στήθους, που πραγματοποιείται για αισθητικούς λόγους. Ωστόσο, η αυξητική, η μειωτική και η ανόρθωση στήθους προσφέρουν στις γυναίκες πολλά περισσότερα από μια ομορφότερη εικόνα, αφού σβήνουν το «στίγμα» μιας νόσου, αποκαθιστούν συγγενείς δυσμορφίες, εξασφαλίζουν τη λειτουργικότητα του στήθους και τους χαρίζουν ξανά την αρτιότητα του σώματός τους, τόσο σε μικρότερες όσο και σε μεγαλύτερες ηλικίες.

    Μειωτική

   Η μειωτική στήθους απαλλάσσει τις γυναίκες από τα προβλήματα, που προκαλούν οι πτωτικοί και υπερμεγέθεις μαστοί, ανακουφίζοντας από τον πόνο στη σπονδυλική στήλη και προλαμβάνοντας, κάποιες φορές, ακόμα και ορθοπεδικά προβλήματα του κορμού. Η πιο σύγχρονη τεχνική μειωτικής στήθους συνίσταται στην πραγματοποίηση μιας μόνο κάθετης τομής γύρω από τη θηλαία άλω, από την 6η ώρα μέχρι 2 εκατοστά πάνω από την υπάρχουσα υπομάστιο αύλακα. Έτσι αποφεύγονται οι τεράστιες και δύσμορφες ουλές δίκην «άγκυρας», που δημιουργούνταν κατά κόρον από τη χρήση παλιότερων τεχνικών μειωτικής στήθους.

    Ανόρθωση

  Αντίστοιχα με τη μειωτική στήθους και η ανόρθωση στήθους συμβάλλει στην επίλυση προβλημάτων πέρα από την αισθητική παράμετρο. Με την εξελιγμένη τεχνική ανόρθωσης στήθους με αυτοενθέματα επαναδιαμορφώνεται το τμήμα του μαστού, που ευθύνεται για την πτώση και προωθείται προς τα πάνω, όπως τα ενθέματα –αξιοποιείται, δηλαδή, ο ίδιος ο ιστός της γυναίκας. Η διαδικασία αυτή εξασφαλίζει ελαχιστοποίηση των τομών και του πόνου, φυσικό και μακροχρόνιο αποτέλεσμα.

    Ανισομαστία

   Παρά το γεγονός ότι σε πολλές γυναίκες παρατηρείται μικρή διαφορά μεταξύ των δύο μαστών, η σημαντική ασυμμετρία στο μέγεθός τους ονομάζεται ανισομαστία. Η χειρουργική αντιμετώπισή της βασίζεται στην εξατομικευμένη προεγχειρητική αξιολόγηση. Συνήθως εφαρμόζεται συνδυασμός διαφόρων τεχνικών για την επίτευξη φυσικού και συμμετρικού αποτελέσματος. Έτσι, σε κάποιες περιπτώσεις τοποθετείται διαφορετικού μεγέθους ένθεμα σιλικόνης στον κάθε μαστό και σε άλλες πραγματοποιείται μειωτική στήθους στο μεγαλύτερο, ενώ αν συνυπάρχει και πτώση των μαστών πραγματοποιείται συνδυαστικά ανόρθωση στήθους. Κάποιες φορές για τη διόρθωση της ανισομαστίας γίνεται και χρήση αυτόλογου λίπους, το οποίο λαμβάνεται με τη μέθοδο της λιποαναρρόφησης από άλλες περιοχές του σώματος της γυναίκας, όπου είναι ανεπιθύμητο και εγχύεται, μετά από ειδική επεξεργασία του, στα κατάλληλα σημεία του στήθους για το βέλτιστο αισθητικό αποτέλεσμα.

    Σωληνωτοί μαστοί (tuberous breasts)

   Η περίπτωση αυτή αφορά το μη κανονικό σχήμα μαστού (σωληνοειδές). Η χειρουργική διόρθωση των σωληνωτών μαστών αποτελεί μια απαιτητική και σύνθετη επέμβαση, η οποία συνίσταται στον άρτια εκτελεσμένο συνδυασμό τεχνικών. Η αυξητική στήθους με την τεχνική διπλού επιπέδου – dual plane συνδυαστικά με  την ανόρθωση των θηλών με την τεχνική purse-string (τεχνική «πουγκιού») είναι οι πλέον ενδεδειγμένες. Πιο συγκεκριμένα, με τομή γύρω από τη θηλαία άλω πραγματοποιείται απελευθέρωση του περιεσφιγμένου κάτω πόλου για την επίτευξη του φυσιολογικού «κωνικού σχήματος» και στη συνέχεια τοποθετούνται ενθέματα σιλικόνης στους μαστούς, ενώ η συνυπάρχουσα πτώση αντιμετωπίζεται με την ανόρθωση στήθους μέσω της αφαίρεσης της περίσσειας του δέρματος γύρω από τις θηλές.

    Σύνδρομο Poland

   Πρόκειται για τη συγγενή υποπλασία ή πλήρη απουσία του μείζονα θωρακικού μυ και του μαζικού αδένα. Η αποκατάσταση απαιτεί χρήση κρημνών, δηλαδή τη μετακίνηση γειτονικών ή απομακρυσμένων τμημάτων, όπως του πλατύ ραχιαίου μυ (από την πλάτη) ή αυτόλογου λίπους σε συνδυασμό με ενθέματα σιλικόνης και αποτελεί μια σύνθετη επέμβαση, που πραγματοποιείται σε δύο ή και περισσότερους χρόνους.

   Αποκατάσταση μαστού μετά από μαστεκτομή

   Οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται για την αποκατάσταση του μαστού είναι η χρήση ενθεμάτων σιλικόνης ή κρημνών, όπου ο πλαστικός χειρουργός χρησιμοποιεί τον ίδιο τον ιστό της γυναίκας –αυτόλογο ιστό- από άλλες περιοχές του σώματός της (όπως την κοιλιά, τους γλουτούς ή τους μηρούς) για να αναδημιουργήσει το μέγεθος που χρειάζεται. Η αποκατάσταση μπορεί να γίνει άμεσα αλλά και σε δεύτερο χρόνο. Τόσο ο χρόνος όσο και η τεχνική, που θα επιλεγεί, εξαρτώνται από το αν η γυναίκα έχει υποβληθεί ή όχι σε ακτινοβολία, αν έχουν προηγηθεί άλλες επεμβάσεις, ο σωματότυπός της (λεπτή ή παχύσαρκη) κ.ά.

   Στόχος του πλαστικού χειρουργού, σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, είναι η φυσικότητα, το αρμονικό με το υπόλοιπο σώμα αποτέλεσμα και οι ελάχιστες δυνατές τομές, που θα «εξαφανίσουν» και τα ψυχικά σημάδια των γυναικών, που υποβλήθηκαν σε αποκατάσταση μαστών. Αν η επιτυχημένη αυξητική στήθους προσφέρει μετεγχειρητική ικανοποίηση στη γυναίκα, η αποκατάσταση του συμβόλου της θηλυκότητάς της μετά από συγγενή ή επίκτητα προβλήματα χαρίζει πολλαπλάσια επίπεδα ευχαρίστησης.